۱۴۰۰/۸/۱۱، ۱۰:۴۲ صبح
آرامش جان بذارش روی صندلی غذاخوری و غذاش رو بذار جلوش تا بازی کنه و یاد بگیره و خودش شروع به خوردن کنه... اگه کم می خوره، شما هم لابلاش بدون قاشق و مثلا با انگشت بذار توی دهنش...
عصاره خوری هم خیلیییی در این زمینه کمک کننده اس...
ولی اصلا اصلا فشار وارد نکن و به یه تایم فان تبدیل کن غذا خوردن رو... رنگ و رو و بوی غذا رو توصیف کن، هیجان به خرج بده، تا ببره دهنش و تست کنه... هر 3 روز یکبار هم تست ماده ی جدید رو داشته باش که تنوع بدی... بچه ها تنوع رو خیلی دوست دارن... مثلا یه بار غلبه با کدو حلوایی باشه، یه بار با بروکلی، یه بار با سیب زمینی و...
بچه ها تا 3 سالگی دقیقا عین انسان های غارنشین هستن... هر چی شرایط رو براشون راحت تر کنیم، خودمونم راحت تریم... یعنی با دست غذا خوردن، علاقه به خوابیدن وقتی که تاریک میشه، علاقه به چسبیدن به چیزایی که دوست دارن و عدم تصمیم گیری درست همه ش بخاطر همینه... نگران نباش که اگه الان با قاشق نخوره، تا آخر عمرش قاشق دوست نخواهد داشت... الان فعلا بذار خود غذا براش جدید باشه... بعدتر قاشق رو هم اضافه می کنی... فقط استرس نداشته باش که بخوره... چون بیشتر مقاومت می کنه...
عصاره خوری هم خیلیییی در این زمینه کمک کننده اس...
ولی اصلا اصلا فشار وارد نکن و به یه تایم فان تبدیل کن غذا خوردن رو... رنگ و رو و بوی غذا رو توصیف کن، هیجان به خرج بده، تا ببره دهنش و تست کنه... هر 3 روز یکبار هم تست ماده ی جدید رو داشته باش که تنوع بدی... بچه ها تنوع رو خیلی دوست دارن... مثلا یه بار غلبه با کدو حلوایی باشه، یه بار با بروکلی، یه بار با سیب زمینی و...
بچه ها تا 3 سالگی دقیقا عین انسان های غارنشین هستن... هر چی شرایط رو براشون راحت تر کنیم، خودمونم راحت تریم... یعنی با دست غذا خوردن، علاقه به خوابیدن وقتی که تاریک میشه، علاقه به چسبیدن به چیزایی که دوست دارن و عدم تصمیم گیری درست همه ش بخاطر همینه... نگران نباش که اگه الان با قاشق نخوره، تا آخر عمرش قاشق دوست نخواهد داشت... الان فعلا بذار خود غذا براش جدید باشه... بعدتر قاشق رو هم اضافه می کنی... فقط استرس نداشته باش که بخوره... چون بیشتر مقاومت می کنه...
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم