گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[ستی‌لیته]

من که هنوز مامان نیستم، ولی در مورد ختنه با این که خیلی موافقش نیستم ولی از این که دو*دول طلایی پسر آینده‌م بخواد با سایرین فرق بکنه هم می‌ترسم و دوست ندارم به خاطر این جور مسائل یه وقت تو استخر یا باشگاه یا مدرسه یا هر جا مورد تمسخر قرار بگیره و مطمئنم تو ایران همچین چیزی باعث تمسخر میشه. من از خانواده‌ای میام که اصلاَ حرف دیگران براشون مهم نیست و در بچگی کلی تفاوت‌ها با بچه‌های دیگه داشتم، ولی الان دوست دارم که بچه‌های آینده‌ی من با بقیه خیلی متفاوت نباشن.

ولی یک موضوعی هست که دوست دارم به رز بگم، اونم این که در این مسأله فقط باورهای زن خانواده نیست که مهمه، بلکه چون موضوع مردونه هست، اتفاقاَ در این مورد نظر پدر بچه مهمتره و این که یه عالمه بحث کنیم که درست چی هست و غلط چی هیچ فایده‌ای به حال کسی نداره، چون در نهایت برای ختنه مردان تصمیم می‌گیرن و برای چیزی مثل سوراخ کردن گوش دخترها هم زنان، و این که به یک مادری بگیم چرا گذاشتی بچه‌ت رو ختنه کنن خیلی جالب نیست.

و یک مورد دیگه این که مردا دو دسته هستن: اونایی که سخت‌نفوذ هستن و حاضر نمی‌شن هر چی زنشون گفت گوش بدن، و اونایی که خیلی منعطف هستن و به راحتی هر چی زنشون گفت رو گوش می‌دن. وقتی شوهر شما از دسته‌ی اول باشه شما صد سال هم بری و بیای نمی‌تونی جلوی ختنه شدن پسر «مشترکتون» رو بگیری و باید کوتاه بیای.

مادرها می‌تونن در نوجوونی در مقابل فضولی بقیه در مورد پرد*ه ب*کارت دخترشون مقاومت کنن، می‌تونن نذارن هیچ احدی به خودش اجازه بده راجع به این موضوع در مورد دخترشون اظهار نظر کنه (حتی شوهرشون)، ولی نمیتونن در مورد ختنه شدن یا نشدن پسرشون انقدر آزادی عمل به خرج بدن. چون در نهایت کسی که دست دختری رو می‌گیره می‌بره مطب دکتر زنان که قبل ازدواج معاینه‌ی بکارت بشه مادر هست، و این امر یک امر زنانه‌ست، ولی در مورد ختنه اینطور نیست و مادر اونقدر آزادی عمل نداره.

حالا اگر کسی ختنه براش خیلی مهم هست قطعاَ قبل ازدواج سنگاش رو با همسر آینده‌ش وا می‌کنه، همونطور که من آزادی جنسی بچه‌م (چه در روابط چه گرایش جنسی‌ش) برام مهم بود و از دوران دوستی سنگام رو با شوهر آینده‌م وا کندم.