گپ خانم های باردار

[Rose]

لباس مناسب سرچ کنی برات میاره...
nursing clothes
breastfeeding clothes
شلوار نه بعید می دونم بتونی راحت بپوشی... من خودم تا یه هفته اینطورا فکر کنم با پیرهن بلند و جوراب بلند و یه مانتو روش می رفتم اینور و اونور... خیلییی راحت بود برام... البته پسر من آخر بهار دنیا اومده...
میگم دیگه خیلی از این رسم ها الکیه... و پول حروم کن... خیلی راحت کرونا رو بهونه کن و این رسمای پول خرج کن رو جمع کن و برو با بچه ت زندگی کن...
رسمی که اجباری باشه و شما بخوای عذاب بکشی که چشم و شکم بقیه پر و دهنشون بسته بشه (که هیچوقت هم نمیشه)، چه ارزشی داره واقعا؟
گوسفندی که بکشی و بین خانواده ای که خودشون دستشون به دهنشون می رسه تقسیم شه، قراره چه فایده ای به بچه ی ما برسونه؟؟
من هنوز گوسفند و عقیقه و اینها نکردم برای پسرم... ولی هرزمان که تونستم دست بقیه رو گرفتم... و خواهم گرفت... ولی این مسائل که فرعیاته و بیشتر به نظرم الکیه، برام اصلا اهمیتی نداره... شاید البته بعضیا دوست داشته باشن با شکم پاره پاشن فکر پذیرایی و اینها باشن یا مشکلی نداشته باشن دورشون شلوغ باشه ولی من اصلا نمی پسندم... و به نظرم و با تحقیقاتی که کردم، یکی دو نفر کمکی اول زایمان تا مادر و پدر خودشون رو و جایگاه هاشون و قابلیت هاشون رو پیدا کنن بسه... بیشتر از اون اعصاب خرد کنه... ولی خب بعضیا دوست دارن دورشون شلوغ باشه یا مشکلی ندارن هی حرف تو حرف بیاد وووو... من با اونا کاری ندارم...

فکر به آینده هم طبیعیه کاملا... همین باعث میشه آدم تلاش بیشتری کنه که رفاه بیشتری برای بچه ش فراهم کنه... بچه ش آینده ی روشن تر و راحت تری داشته باشه... ولی مال شما دیگه خیلی دوزش بالاست... یکمم از زندگیت لذت ببر خواهرم همین الان میگی مامانت بیشتر سیسمونی رو گرفته... ولی باز شما میخوای بابات حمایت مالی کنه... همش فکر نکن بقیه باید خرجت رو بدن و کمکت کنن... قبول کن که ما همونطور که تنها اومدیم تنها هم میریم... بچه ت دنیا بیاد این رو بیشتر درک می کنی که منظورم چیه... ولی رشد از اونجایی اتفاق میفته که بدونی خودتی و خودت... دیگران حتی اگه کمک یا نظر هم بدن، نه توی تصمیمای بدت مسئولیت قبول می کنن نه توی تصمیمای خوبت کمکت می کنن...

و اما آتلیه... مگه آتلیه چه خبره؟ والا خیلیاش افکت و ادیته... خیلیاش پشتت یه صفحه سبزه تا جایی که می دونم... چرا حسرت به دلت بمونه؟ وقتی اولویت های خاصی داری، نباید انرژیت رو پای چیز دیگه تلف کنی... وقتی میخوای درخت گردوی خودت رو داشته باشی، پای درخت گیلاس بقیه آبت رو حروم نکن... چشمت به همون درختچه ی گردوی خودت باشه نه گیلاس های خوش آب و رنگ بقیه... لازمه که برای اهداف درونی و قلبی خودت تلاش و هزینه کنی نه پر کردن جیب بقیه که با تبلیغات یه چیزی رو مد می کنن یا یهو ترند میشه ووو...
با قدرت انتخاب کن که در شرایط کنونی، ترجیح میدی که پولت رو جمع کنی و جای آتلیه، مثلا یک تکه طلا بخری (جای بدل و یه آتلیه نصفه و نیمه، یه طلایی می خری که برات بمونه... خواه ناخواه در شرایط کنونی، یه سری چیزا مثل طلا و دلار و اینها سرمایه ی آدم میشه... ولی خرید کردن نه... خدمات اضافی و لوکس گرفتن نه... مگه اینکه دلخوشی خاصی برات ایجاد کنه که به صرف هزینه بیارزه که در اون مورد حتما انجامش بده... مثلا ماساژ بعد از زایمان که می تونه یه هدیه ی عالی برای آدم باشه... یا همین آتلیه اگه خیلی برات مهمه، جای طلا، اون آتلیه رو برو، ولی نگو اینو نداشتم اونو نداشتم.. توی دنیا همه چیز هزینه های خودش رو داره... نمیشه با یه دست چند تا هندونه برداری... با یک سری منابع محدود، نمیشه همه چیز رو باهم داشت...)... مثلا یه حساب برای پسرت باز کنی (که من توصیه نمی کنم) یا سهام بخری وووو... یا اصلا فعلا توی دستت باشه تا اگر مشکلی پیش اومد خدای نکرده، نخوای اون وسط دغدغه ی پول داشته باشی... ببین هزینه ی بچه خیلی بیش از اونیه که آدم حساب می کنه...