گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

نونا 15 ماه فاصله دو زایمان؟
یا بعد از 15 ماه اقدام؟

کژال جان به نظرم ۱۵ ماه بعد از اتمام شیردهی رو بدن لازم داره و حتی یادم نیست کجا خوندم، ۹ ماه که حتما لازمه، اگر شیردهی داریم هم به اندازه ی زمان شیردهی به بدن باید فرصت داد که اصلا خود هورمونا مرتب شه، ذخایر چربی و اینها درست شه، ویتامین و آهنی که از طریق شیر از دست رفته درست شه... بعد رفرنس های خارجی چون کلا می بینی ۶ ماه یا نه یا ۱۲ و نهایتاااا ۱۴ ماه شیر میدن، یکم دیتاشون با مایی که فیکس دوست داریم ۲ سال شیر بدیم نمی خونه و توی خود مطلب که مطالعه می کنیم می بینیم مثلا اساس اون ۱۵ ماه از شیردهی اینه که ۹ ماه بارداری بعلاوه ۶ ماه شیردهی رو حساب می کنن چون متداول نیست توی اون کشور بچه ها بیشتر از ۶ ماه شیر مادر رو کامل بخورن... و غذای کمکی با قدرت بالایی شروع میشه... حالا به دلایل جسمی که غذاهای خوب یا شیرخشک های مناسب دارن یا روانی که خیلی روی بحث وابستگی های دهانی (و آینده ی اون) مانور میدن یا اصلا بحث مرخصی زایمانی که توی خیلی از کشورا ۹ ماه بیشتر نیست و مادر مجبوره که به سر کارش برگرده و گزینه ی موندن پیش یه دونه بچه چندان متداول نیست...

 رفرنس های قدیمی تر از جهات مختلف ۳ تا ۵ سال رو بهترین فاصله ی سنی اعلام کردن، که البته لاله نائب میگه که طبق مطالعات جدید، داره رد میشه... 

موارد فاصله ی ۳ ساله تا ۴ ساله که من خودم دیدم، بچه ها دچار مشکلات رفتاری زیادی شدن... منم نظر نونا جون رو دارم که ۵ سال و حتی بهترش ۶ به بالا بهتره چون بچه عاقل شده، حتی ممکنه کمک کنه، خطر آنچنانی نداره، تربیت پذیری مناسب رو داره، از همون اول بچه میره پیش دبستانی یا اگه ۶ به بالا باشه بعد از ۱ سال که خیلی بچه ها خواب شبشون درست میشه، اولی هم نصف مدت رو پیش دبستانی و مدرسه میره و مادر آزاد میشه یکم و می تونه اون محبت لازم رو به بچه دوم داشته باشه و وقتی اولی هست، به اولی محبت کنه که حسادت پیش نیاد ووو...
من خودم با خواهرم ۲۰ ماه فاصله داشتم... نه خودم شیر خاصی خوردم، نه دومی بدنش قوی بود و یادمه کلی از دندوناش خراب بود، قدرت بدنیش پایین تر بود، خیلی بیشتر از من مریض میشد و.... حالا باز توی خانواده هاتون ببینید شاید ما مثال استثنایی بودیم چون مامان من معلم بود و دو شیفت کار می کرد و اصلااااا به خورد و خوراکش نمیرسید، به بدنش توجه نمی کرد... ما یکم بزرگتر شدیم رو به بهبود رفت کمی ولی خب ما فاصله مون کم بود آسیبه رو دیدیم... اون بحث های روانی هم که بماند....