۱۴۰۱/۱/۲۲، ۰۵:۰۹ عصر
(۱۴۰۱/۱/۲۲، ۰۱:۳۵ عصر)youtab نوشته است:
بچه ها دو تا سوال
اینکه تا چند تا دندون این وضعو دارن, ایا تا اخرین دندون همینه یا فقط چندتای اوله؟
یکی هم اینکه مامانایی که بچه هاشون بزرگترن یا همسن پسر منن (۹ماه) چجوری بردید تخت و اتاق خودشون؟
و اینکه پسر من روی پا خیلی خوب میخوابید الان ۲۰ روزی میشه لگد میزنه با چشم بسته.و گریه که بلندم کن بلندشم میکنم باید ببرم روی تخت خودمون تو بغلم باشه بالا پایین کنم نشسته تا بخوابه, خیلی اینجوری بده, دستام داره از کار میوفته, صبح و ظهر و شبم نداره
عزیزم والا من اون اولیا رو اصلا نفهمیدیم چطور در اومد... ولی سر نیش و چند تا از کرسی ها اذیت شدیم...
ولی به نظرم اگه بچه تقویت بشه (مثلا گوشت شیشه ای دائم بهش داده بشه) شاااااااید روی دندون در آوردن تاثیر بذاره... اصلا این بحث علمی نیست و طبق تجربه میگم... چون اون اولیا رو ما وقتی غذاخور شد و شیرش کم شد از حدود 9 تا 12 ماه پشت سر هم دائم در آورد... بعدش فکر کنم رفت تا 18 ماهگی... که خب حجم غذاش و اینها فوق العاده کم شده بود وووو... چون خود ریفلاکس باعث دیر در اومدن دندون میشه و اگه مفهومش درست یادم باشه، ویتامین دی و کلسیم توی اسید زیاد معده ی این بچه ها هضم (یا نمی دونم دفع؟؟) میشه و اگه ریفلاکس داشته باشن و دندون بخواد در همین دوران ریفلاکس و شیر خوردنه در بیاد، چون حجم مواد لازم دندون سازی در بدنشون کمه، دندون درآوردنشون سخت و طاقت فرسا میشه... ولی اگه بچه چیزی جز شیر بخوره و مقوی هم باشه، باعث میشه زود دندون که سفید میشه سرش بزنه بیرون... نمی دونم چقدر واضح بود ولی تجربه ی شخصی بود و امیدوارم بچه های دیگه هم بیان تجربیاتشون رو بگن ببینیم که فقط شخصی بوده یا بقیه هم چنین مشاهده ای داشتن؟
آهان شاید بگید که خرافاته... ولی من برای دندونای اولش که وقت داشتم و تکون زیاد نمی خورد، چند بار حلیم و دندونی درست کردم با قلم گوسفند... شاید شاید اون هم تاثیر داشت... نه اینکه زیادم خورده باشه، اصلا... ولی شاید حتی روی شیر تاثیر داشت نمی دونم، شاید هم اتفاقیه... شما هم امتحان کنید، شاید برای شما هم کمک کننده باشه... کاری هم نداره، شب میذارید صبح آماده تحویل می گیرید

آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم