گپ و گفت مامانهای 1401

[Rose]

بچه ها الان باز من میگم واندرویکس و یادگیری مهارت جدید، شما فکر می کنید الکیه‌.... ولی واقعا تا ۱.۵ سالگی، تقریبا یه ماه استراحته، یه ماه نسبتا آروم و توی اون یک ماه تقریبا فقط یه هفته خوبه...
غذا و خواب هم براحتی تحت تاثیر قرار میگیره...
اگر شیر شب بچه هاتون حذف نشده باشه، توی روز حوصله شون رو نخواهید داشت و دائم حالتون بدتر هم میشه... هنوز خیلیاتون نصف مسیر یک سال و نیم رو طی نکردید... واقعا راه زیادی جلوی روتون هست... اگر دکترتون تاکید شدید روی ادامه دادن شیر شب داره، می تونید با چند تا دکتر جوانتر هم ویزیت داشته باشید که هم اطلاعاتشون بروز باشه و هم بیشتر وقت بذارن... با دندونپزشک اطفال حتما ویزیت داشته باشید... دکتر الانی که اینو میگه که شیر شب رو ادامه بده، شای ۴۰ سال پیش بهترین دکتر ایران بوده، ولی شرایط تغذیه اون سالها با الان یکی نبوده و ما وفور قند رو توی زندگیمون داریم‌... الان شیوع پوسیدگی با قدیم قابل مقایسه نیست... شاید اصلا به فکر روح و روان شما یا دندون های بچه تون نیست... خیلی از کشورها ۱۲ تا ۱۴ ماه کلا شیر میدن به بچه و همین خودش عامل خوش خوراکیه.... چون بچه میدونه باید با غذا خودش رو سیر کنه... بچه ممکنه متوجه بشه که مهم نیست توی روز چقدر مادر رو اذیت میکنه و نمیخوره، چون شب توی خواب و بیداری خودشو سیر می کنه و بازم آغوش مادر رو داره... ولی شب برای خواب، رشد و استراحت امحا و احشا هست... نه تغذیه قندی... ولی مادر داغون میشه خب... بعدشم بچه ها دندون بچه ها فوق العاده فوق العاده سریع از بین میره و خراب که بشه، دیگه تا دندون های دائمی آلوده میشن... اگه زود بیفتن باعث میشن که فک رشدش درست نباشه، دندون ها کج و کوله دربیان، بعد پوسیدگی بین دندانی بده و دندوناشون هم ارتدونسی لازم بشه و هم بعد از مدتی کامل از بین بره... متاسفانه ممکنه تا ۲ یا ۲.۵ هم هیچ علامت واضحی از تخریب دندون دیده نشه و یهو مثل یکی از هم گروهیامون ۵-۶ تا دندون کامل به مرز از دست رفتن برسن و توی ۲.۵ سالگی مجبور به بیهوشی و پر کردن بشید... هزینه اش هیچی اون درد و استرس و بیهوشی خودش برای از پا انداختن ماها کافیه...

شیر دادن زیاد و طولانی مدت باعث وابستگی های دهانی و مشکلات بزرگسالی هم میشه... توی گفتارشون تاثیر میذاره... خیلی مشکلات دیگه می تونه ایجاد کنه که دکترهای قدیمی شاید اصلا بهش آگاه نیستن... اینها اطلاعات جدیدیه.... ممکنه یه دکتری اصلا یپبهشون اعتقاد نداشته باشه، شاید نمی تونه و نمیخواد وقت برای مطالعه ی رفرنس های جدید بذاره (عین خیلی از اساتید دانشگاه دیگه... خیلیا فقط علم خودشون رو قبول دارن یا توان جذب داده های جدید رو ندارن...)

هر چی هم که بیشتر روی بخصوص غذا زوم کنید، بچه ها بیشتر آتو گیر میارن که به چیزی که نمی دونن اصلا چی هست هم برسن...

فقط یه مدل غذا رو تست نکنید... همش سوپ یا فرنی و اینا ندید... برنج بریزید روی سینی صندلی با گوشت و سبزیجات، هر کدوم رو خواست بخوره بعد بررسی کنید که کدوم رو خورده یا نخورده... دفعه بعد اونی که خورده رو بذارید، کنارش چیز جدید و اونی که نخورده رو هم تست کنید... اصلا قاشق به دست دنبالشون نیفتید... یه پیش بند از اینایی که برای بازی بچه هاست و برند آریا داره، ببندید و بذارید هر جور میخواد بخوره... اگه خیلی کم خوراکه خورتون هم وسط اکتشافاتش بهش غذا بدید... ولی اصرار نکنید... خواهرانه میگم که اینجوری هم خودتون و هم بچه داغون میشید...
انوااااع فینگر فودها... انواع کوکو، پوره های غذایی با سیب زمینی یا سیب زمینی شیرین و تخم مرغ یا مثلا آووکادو و تخم مرغ وووو... مافین های غذایی با تخم مرغ و صیفی جات مثل کدو سبز یا حلوایی، هویج و... پنکیک... برنج با ترکیبات مختلف صیفی جات مثل فلفل دلمه یا کدوحلوایی، گوجه، سیب زمینی، استامبولی ها، ته چین ها و لوبیاپلو و پلوهای مخلوط... نون با رومال های مختلف... انواع سبزیجات، گوشت ها... والا ما هم باشیم هر روز سوپ و فرنی بدن بهمون بدمون میاد و وقتی هم بچه در حال جابجایی به مرحله ی بعدش هست، لازمه ما هم حواسمون جمع باشه که بچه از فاز سوپ گذشته... و دیگه از ۶-۷ ماه بحث استقلال هم شروع میشه و لازمه که بتونه خود بچه غذا رو بذاره دهنش‌... که با سوپ و فرنی این اتفاق نمیفته... شیفت کنید روی غذاهای با بافت های جدید بچه ها... از دوماه بعد از شروع کمکی می تونید شروع کنید...