گپ و گفت مامانهای 1401

[Rose]

سلام
ترگل جان خیلی مبارکه تولد گل دخترات عزیزم
ان شاءالله موفقیت هاشون رو جشن بگیرید

سوفی جان حتما زنگ بزن بیمارستان و بپرس... من بهمن عمل صفرام رو انجام دادم، به نظر نمیومد خیلی سختگیر باشن... شرایط ملاقات رو تلفنی بپرسی بهت میگن فکر کنم
ببین اگر بیمارستان اجازه نده که خیلی بده و حتما یه تجدید نظری بکن... حالا خواستی بری ملاقات، یکم زودتر برو، هم بخش رو ببین، هم با مامانا صحبت کن، هم تمیزی و مرتب بودن رو چک کن، کنارش شرایط رو هم بپرس... من که 3 سال و چند روز پیش قرار بود طبیعی باشم، همسرم کل مدت پیشم بود... وقتی بعد از 14 ساعت نشد، بردن سز که اونجا دیگه نذاشتن بیاد هر چقدرم که اصرار کردم... با اینکه خارج میذارن همسر سر سزارین هم باشه... و خیلی مهمه که بچه با پدر هم تماس پوستی داشته باشه... خلاصه، بعدش هم اتاق خصوصی بود و اصلا ربطی به زمان ملاقات نداشت و همه همونجا اومدن حتی شوهرعمه ی همسر بعدشم خواهر همسر موند، مامان و بابای همسر با همسر رفتن استراحت و حدود فکر کنم 7 عصر بود که باز همسر اومد و کل شب باهم بودیم و فردا 10 باز خواهر همسر اومد و عکاسی و اینا کردیم و مرخص شدیم... یعنی اصلا مهم نبود که کی میاد کی میره، همه چیز آزاد بود البته اتاقم VIP خصوصی بود... مسلما توی اتاق هایی که چند نفر باشن امکانش نیست...
شما هم حتما بپرس در مورد همراهی همسر... چون اولا که حضور همسر یه ساپورت خیلی مهم روانیه... از نظر دیگه هم بحث آشنایی پدر و فرزند و تماس پوستی هست که بهتره زودتر انجام شه... توی خارج که مادر سز میشه، تماس پوستی به جای مادر با پدر انجام میشه، ولی توی طبیعی اول تماس پوستی با مادره بعد پدر... متاسفانه توی ایران توجه زیادی نمیشه و با اینکه بیمارستانی که من بودم روی این موضوع تاکید داشتن و توی خود آموزش هاشون تماس پوستی بود، بعد از زایمان اول بچه رو بردن برای عکاسی!!!!! و من با حال نزارم گفتم عکس رو ول کنید بچه رو بیارید ببینم و تماس پوستی می خوام... اون مردک مسئول بیهوشی بیشعور هم گفت بچه شو بیارید الان برامون شر میشه!!!!!!
به نظر من بیمارستان خصوصی که امکان حضور پدر رو نده اصلا نمیارزه توی گزینه هات باشه... چون واقعا واقعا مرد که همراه مادر باشه، پرستارها و ماماها و حتی دکترها اجازه ی هر رفتاری رو به خودشون نمیدن... ولی وقتی زن باشی حتی جلوی دهنشون رو نگه نمیدارن که هر حرفی رو نزنن... یکی از مشکلات زنان در مطب ها، زایشگاه ها و بیمارستان های مرتبط با کار زنان همینه که زن رو براحتی تحقیر می کنن و با هر لحنی باهاش حرف می زنن (من کم نشنیدم که سر زائو داد کشیدن که اونموقع که..................... یا اینقد داد نزن .................. وووو...)، حریم شخصیش رو حفظ نمی کنن متاسفانه (اینهمه دکتر زنان که چند نفره ویزیت می کنن دقیقا از همین وضعیت دارن سواستفاده می کنن که چون طرف حسابشون خانم ها هستن، اجازه ی هر رفتاری به خودشون میدن حتی اینکه حریم شخصی بین بیمار و پزشک به وجود نیاد و اون خانم احساس امنیت از گفتن مشکلاتش نکنه و پولی که داده بسوزه و توجه دکتر به چند نفر معطوف بشه نه همون یک نفری که پول ویزیت داده) و چون زن دستش زیر ساطورشونه، امکان دفاع از خودش رو نداره ولی اگه مردا باشن، به شدت حواسشون هست چی میگن، چون مردا دستشون زیر ساطورشون نیست و همچنین کوتاه بیا نیستن و هم جوابشون رو میدن و هم پیگیری می کنن... ولی زنها در بهترین حالت دیگه میرن و برنمیگردن...

می تونی یه لیست آماده کنی، شرایط مدنظرت رو بنویسی و دونه دونه زنگ بزنی و بپرسی... اون خوباش رو هم بری حضوری ببینی... مثلا اگه طبیعی میخوای، وان رو چک کنی، سالم بودنشون رو چک کنی، وضعیت تخت، توپ های اتاق لیبر، امکان گذاشتن آهنگ، مسلط بودن ماماها و توجهشون به مادری که داره بچه ش بدنیا میاد... اینکه ورزش میدن یا مامای خصوصی لازم داری یا همراه؟ همه ی اینا رو چک کن...
برای سز هم خب خیلی چیزا نادیدنیه ولی مثلا مهمه که نخ بخیه ی خوب استفاده کنن، دست دکترت تند باشه که زود بچه رو بیرون بیاره و بخیه رو بزنه... اگر شرایط خاصی بچه داره مثل IUGR یا بریچ و... باید ببینی چقدر تسلط داره، نظرات رو در موردش بخونی که چقدر می تونه شرایط بحرانی رو کنترل کنه...
اگه میخوای خون بند ناف رو ذخیره کنی، ببینی کار می کنن با مرکز یا نه؟ شرایطشون به چه صورته؟ وووو...
کلا هر چی بیشتر بنویسی و داده هات رو مرتب کنی، دقیقتر می تونی تصمیم بگیری...
هر سوالی هم داشتی بپرس من در حد توان هستم که کمکت کنم عزیزم

گل هم ببین توی کلاسا میگفتن بگید نیارن... اگر هم کسی آورده بود میذاشتن دم در... جاریت هم حتما این رو میدونه ولی اگه خواستی هزینه کنی، به نظرم کارت هدیه ای چیزی بدی خیلی بیشتر هم به کارش میاد هم ضرر نداره... و همونجا هم بگو خواستم گل بیارم، تحقیق کردم گفتن برای نوزاد خوب نیست...

به نظر من همون بازدید توی بیمارستان گزینه ی خوبیه، فقط کوتاه باشه و یه سر بزنید و اگر واقعا توان کمک دارید، بگید که برای کمک واقعا آماده اید تا حداقل تجربه کسب کنید، و تمام بشه چون مادر به شدتتتت در وضعیت سخت و دردناک و بی حوصله ایه... اگر ملاقات طولانی باشه واقعا اذیت میشه...