گپ و گفت مامانهای 1401

[Rose]

یوتاب این شرایط بدتر هم میشه...
ولی به مرور یاد میگیره و ارتباطتون باهم بهتر میشه، شما هم نسبتا قلقش دستتون میاد...
ولی تموم نمی شه... حداثل تا حدود 3.5 که ما هستیم، نشده...
و خب از همه مهمتر، ژنتیک بچه مهمه... و نمیشه تغییرش هم داد...
من هر چی بچه دیدم، راحت دست پدر و مادر رو می گیرن... مال من یه دقیقه نمی گیره، مال بقیه یه دقیقه ول نمی کنه...
یه روز با مادرای مهد جمع بودیم، باور کن یکی از بچه ها هم مثل پسر من شیطون نبود... چند تا از مادرا گفتن ما خیلی دلمون برات سوخت که اینقدر بچه ت شیطونه ولی پس چطور اضافه وزن داری؟ گفتم چون کنارش زخم معده هم گرفتم، بخاطر درد انگار همش مجبورم بخورم... استرس دارم هی وادارم می کنه بخورم... وقت ندارم برم ورزش به خیلی دلایل... مدتها وقت نداشتم به تغذیه هامون برسم...
خندیدم آخرش، ولی توی دلم گفتم آخه چی می دونید از دل من...

امروز که پاره ام پاره...
منم گوه می خوردم بچه میاوردم...
بچه واقعا فقط یه موجود روی مخه...
بخصوص که پرپرم عقب افتاده، اورژانسی هم مجبور شدم بخورم... دیگه احوالاتم دست خودم نیست واقعا... دلم می خواد بمیرم وااااقعا...