(۱۴۰۰/۶/۲۲، ۰۲:۰۸ عصر)Bonsay نوشته است: بچه ها شماها الان دیگه خودتون تنهایید و کسی نیست پیشتون برای نگهداری و کمک؟
چند روز در بدترین حالت مامانا پیشتون بودن برای کمک و بعد رفتنشون دیگه اوکی بودین؟
بعد کاش اوایلش ادم بتونه تنها باشه تا از روش کمکی برای افزایش شیر استفاده کنه
من همش تصورم اینه که خونه پر از آدمه و نمیشه
من هنوز خونه مامانم هستم بنسای جان
امروز پسرم ده روزش شد
فکر کنم حالا حالا هم بمونم. مامانم که میگه تا چهلم
من پسرم ریزه. نمیتونم بشورمش خودم وقتی خرابکاری میکنه. یا قطره هاشو نمیتونم بدم.
احساس بی عرضگی میکنم وقتی میبینم بقیه از اول تنها بودن.
ولی خوب اینجا راحتم.
من و پسرم تو اتاق خودمون هستیم و بابام و داداشم اصلا به خاطر کرونا اینور نمیان. عصر هم شوهرم میاد.
واقعا شبا تنها سخته. من که دیشب ساعت 3 داشتم میییییمردم. پسرم یه بند نق میزد. سپردمش به مامانم و خوابیدم
آهان مامانم خیلی رو مخم نمیره. یعنی چون من از نظر روحی حالم خوب نبود و خیلی گریه میکردم مخصوصا روزای اول، داره نهایت همکاریش میکنه که گیر نده بهم. برای کارایی که میخواد برای بچه بکنه هم قبلش بهم میگه
خلاصه اگه نبود واقعا نمیتونستم از پس بچه بربیام. سلامت باشه