بچه ها این روش درسته به درد هر کسی نمی خوره، اما من به شدت باهاش اکی هستم...
برای کثیف کاری هم خب چند ماهه اوله، الان که بچه هاتون کوچیکن و توی صندلی غذاشون یا یه گوشه میشینن، کثیف کاریاشون رو می کنن، به سن بچه های ما که برسن خودشون با قاشی و چنگال می خورن... واقعیتش من نمی پسندم که بچه تا ۱۰-۱۵ سالگی هنوز آداب خوردن بلد نیست یا کثیف می خوره وووو...
برای ریختن روی زمین، من هم روی سرامیک میذاشتم، زیر صندلی هم یه پارچه بزرگ مینداختم و هر شب خالی و هر هفته یا یه وقتا که غذا خیلی مسی بود، همون موقع میشستم... نمیذاشت پیش بند ببندم اما اگه بدارن اونم کمکه... در و دیوارم که کثیف میشد، فوری یه دستمال نمدار یا نهایتا ابر جادویی می کشیدم...
واقعا الان از این استقلالی که پسرم توی خوردن داره شخصا لذت می برم.. اولش سخته ولی بعدش شیرینه... لیانه، لازم نیست بچه به زور غذا بخوره... همین که در اختیارش باشه و حد شکمش رو یاد بگیره عالیه.. حالا یه سری بچه ها اختلالات خوردن دارن، یا نمی تورن، اون بحثش جداست، اما در حالت کلی بهتره بذاریم بچه خودش یاد بگیره کی گرسنه س کی سیره، نه با مقیاس ما، با مقیاس خودش... خدای نکرده، دیس اوردر های خوردن براشون بوجود نیاد...
پسر منم کثیف کاری و گیر و گو داشت و خیلی جاها هم ما می نشستیم و بهش غذا میدادیم، الانم اگه شیطونی کنه، مجبوریم خودمون بهش بدیم، اما همینکه خودش می خورد، واقعا کمکی به من بود...
بچه ها برنج هم میشه همینجوری بذارید، هم بازیه هم خوردن... اتفاقا جای مسی پلی، همین بازی با بافت های مختلف غذا خودش کمک خوبیه که بچه مشکلات حسیش رفع بشه و کم کم یاد هم بگیره... بعد به مرور شما اول چنگال و بعد هم قاشق رو یادش میدید ولی در کل در اختیارش خواهد بود... هم می تونید بصورت بیصی بهم فشار بدید سفت شه، یا بصورت مستطیل فرم بدید و سرخ کنید انسجام پیدا کنه... مهم اینه اینقدر چیز میز ببینید که خلاقیتتون بالا باشه و سریع یادتون بیاد که چه راه حلایی دارید..
نکته ی بعد هم اینکه کم کم به بچه غذا میدید نه یه کوه غذا بریزید جلوش که بچه هول کنه و بترسه که حالا اینا رو چیکار کنم... ۲-۳ مدل فینگر فود در هر شروع کافیه، بعد که می خوره تجدید کنید...
الان پیجای زیاد فارسی دارن این روش رو یاد میدن، من اکثرا از خارجی ها مجبور بودم سرچ کنم و منابعم کم بود، الان شما می تونید خیلی ایده ها بگیرید.. خواستید بگید تاپیک بزنم براش. سعی می کنم چند تا عکس از پسرم هم بذارم... که ببینید ترس نداره
برای کثیف کاری هم خب چند ماهه اوله، الان که بچه هاتون کوچیکن و توی صندلی غذاشون یا یه گوشه میشینن، کثیف کاریاشون رو می کنن، به سن بچه های ما که برسن خودشون با قاشی و چنگال می خورن... واقعیتش من نمی پسندم که بچه تا ۱۰-۱۵ سالگی هنوز آداب خوردن بلد نیست یا کثیف می خوره وووو...
برای ریختن روی زمین، من هم روی سرامیک میذاشتم، زیر صندلی هم یه پارچه بزرگ مینداختم و هر شب خالی و هر هفته یا یه وقتا که غذا خیلی مسی بود، همون موقع میشستم... نمیذاشت پیش بند ببندم اما اگه بدارن اونم کمکه... در و دیوارم که کثیف میشد، فوری یه دستمال نمدار یا نهایتا ابر جادویی می کشیدم...
واقعا الان از این استقلالی که پسرم توی خوردن داره شخصا لذت می برم.. اولش سخته ولی بعدش شیرینه... لیانه، لازم نیست بچه به زور غذا بخوره... همین که در اختیارش باشه و حد شکمش رو یاد بگیره عالیه.. حالا یه سری بچه ها اختلالات خوردن دارن، یا نمی تورن، اون بحثش جداست، اما در حالت کلی بهتره بذاریم بچه خودش یاد بگیره کی گرسنه س کی سیره، نه با مقیاس ما، با مقیاس خودش... خدای نکرده، دیس اوردر های خوردن براشون بوجود نیاد...
پسر منم کثیف کاری و گیر و گو داشت و خیلی جاها هم ما می نشستیم و بهش غذا میدادیم، الانم اگه شیطونی کنه، مجبوریم خودمون بهش بدیم، اما همینکه خودش می خورد، واقعا کمکی به من بود...
بچه ها برنج هم میشه همینجوری بذارید، هم بازیه هم خوردن... اتفاقا جای مسی پلی، همین بازی با بافت های مختلف غذا خودش کمک خوبیه که بچه مشکلات حسیش رفع بشه و کم کم یاد هم بگیره... بعد به مرور شما اول چنگال و بعد هم قاشق رو یادش میدید ولی در کل در اختیارش خواهد بود... هم می تونید بصورت بیصی بهم فشار بدید سفت شه، یا بصورت مستطیل فرم بدید و سرخ کنید انسجام پیدا کنه... مهم اینه اینقدر چیز میز ببینید که خلاقیتتون بالا باشه و سریع یادتون بیاد که چه راه حلایی دارید..
نکته ی بعد هم اینکه کم کم به بچه غذا میدید نه یه کوه غذا بریزید جلوش که بچه هول کنه و بترسه که حالا اینا رو چیکار کنم... ۲-۳ مدل فینگر فود در هر شروع کافیه، بعد که می خوره تجدید کنید...
الان پیجای زیاد فارسی دارن این روش رو یاد میدن، من اکثرا از خارجی ها مجبور بودم سرچ کنم و منابعم کم بود، الان شما می تونید خیلی ایده ها بگیرید.. خواستید بگید تاپیک بزنم براش. سعی می کنم چند تا عکس از پسرم هم بذارم... که ببینید ترس نداره

آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم