اختیار داری نونا خانم. من دارم درس پس میدم محضر تو و بقیه بزرگان.
مرسی لیانه جون.
نرگس عزیزم میدونم آدم خودشو سخت تر از بقیه می بخشه. من خودم یه وقتایی برمیگردم به گذشته و چک میکنم کجاها جا داشت که بهتر عمل کنم و بابت کارایی که کردم یا نکردم خودمو سرزنش میکنم. ولی منطقی نگاه کنیم اینه که ما با اطلاعات الانمون و پشت سر گذاشتن تجربیات گذشته، برگشتیم به اون دوران و داریم با حال و آگاهی الانمون، رفتار گذشته مون رو قضاوت میکنیم. که اصلا منصفانه نیست و حتی خیلی هم بی رحمانه هست.
در مورد بچه ها، ببین اونا الان مهمترین منبع انرژی برای تو هستن که تو روی ارزشمندی خودت و رشد شخصیتی خودت کار کنی.
من بازم تاکید میکنم بحث من جدایی از شوهرت نیست، اونو خودت یه زمانی باید قاطعانه تصمیم بگیری. اصلا هم فکر نمیکنم با سرکار رفتن یا استقلال مالی چیزی به اونصورت قراره عوض بشه. میدونی یهو میبینی یه پیرزن توی یه روستای دورافتاده بدون سواد یه جوری با خودش و اطرافش رفتار میکنه انگار چقدر اون زندگی و مسئولیتاش مهمه. یه وقتی هم میبینی یه نفر با تحصیلات و وضع مالی و شهرت و هزار تا چیز دیگه هنوز احساس بدی داره و خودشو دست کم میگیره. ببخش مثال افراط و تفریط زدم که مفهوم رو برسونم.
بحث من تقویت اون حس ارزشمندی و حس لیاقت تو هست. نگاهت به کارایی هست که تا حالا کردی. این توانایی توی خیلیا نیست. ولی تو داری اینو به همه ما نشون میدی.
تو باید یه پشتوانه محکم برای بچه هات باشی. باید به بچه هات این پیام رو بدی که خودت ارزشمند و خوبی. پس موجودی که به دنیا اوردی هم باارزشه و لایق بهترین هاست. همین یه پیام رو بچه هات مخصوصا دخترت بگیره، توی مراحل مختلف زندگیش سعی میکنه اون چیزی که براش خوبه رو انتخاب کنه.
هرچند همین الان هم مطمئنم خودت خیلی خوب اینا رو میدونی و کلی ازین پیامای خوب به بچه هات میدی. محبت و مسئولیت پذیری همچین مادری تاثیر خودشو میذاره. من هم فقط برای تاکید بیشتر اینا رو دارم میگم.
مرسی لیانه جون.
نرگس عزیزم میدونم آدم خودشو سخت تر از بقیه می بخشه. من خودم یه وقتایی برمیگردم به گذشته و چک میکنم کجاها جا داشت که بهتر عمل کنم و بابت کارایی که کردم یا نکردم خودمو سرزنش میکنم. ولی منطقی نگاه کنیم اینه که ما با اطلاعات الانمون و پشت سر گذاشتن تجربیات گذشته، برگشتیم به اون دوران و داریم با حال و آگاهی الانمون، رفتار گذشته مون رو قضاوت میکنیم. که اصلا منصفانه نیست و حتی خیلی هم بی رحمانه هست.
در مورد بچه ها، ببین اونا الان مهمترین منبع انرژی برای تو هستن که تو روی ارزشمندی خودت و رشد شخصیتی خودت کار کنی.
من بازم تاکید میکنم بحث من جدایی از شوهرت نیست، اونو خودت یه زمانی باید قاطعانه تصمیم بگیری. اصلا هم فکر نمیکنم با سرکار رفتن یا استقلال مالی چیزی به اونصورت قراره عوض بشه. میدونی یهو میبینی یه پیرزن توی یه روستای دورافتاده بدون سواد یه جوری با خودش و اطرافش رفتار میکنه انگار چقدر اون زندگی و مسئولیتاش مهمه. یه وقتی هم میبینی یه نفر با تحصیلات و وضع مالی و شهرت و هزار تا چیز دیگه هنوز احساس بدی داره و خودشو دست کم میگیره. ببخش مثال افراط و تفریط زدم که مفهوم رو برسونم.
بحث من تقویت اون حس ارزشمندی و حس لیاقت تو هست. نگاهت به کارایی هست که تا حالا کردی. این توانایی توی خیلیا نیست. ولی تو داری اینو به همه ما نشون میدی.
تو باید یه پشتوانه محکم برای بچه هات باشی. باید به بچه هات این پیام رو بدی که خودت ارزشمند و خوبی. پس موجودی که به دنیا اوردی هم باارزشه و لایق بهترین هاست. همین یه پیام رو بچه هات مخصوصا دخترت بگیره، توی مراحل مختلف زندگیش سعی میکنه اون چیزی که براش خوبه رو انتخاب کنه.
هرچند همین الان هم مطمئنم خودت خیلی خوب اینا رو میدونی و کلی ازین پیامای خوب به بچه هات میدی. محبت و مسئولیت پذیری همچین مادری تاثیر خودشو میذاره. من هم فقط برای تاکید بیشتر اینا رو دارم میگم.